BELEDİYE OTOBÜS ŞOFÖRÜ OLMAK!

BELEDİYE OTOBÜS ŞOFÖRÜ OLMAK!

Dün, bir cenazeye katılmak amacıyla önce Üsküdar’daki Şakirin Camii’ne, ardından da bir adaylık tanıtım toplantısına katılmak üzere Maçka’daki Swissôtel’e gittim. Ulaşım aracı olarak Marmaray, belediye otobüsü, vapur ve tramvayı kullandım. Tabir yerindeyse, birinden inip diğerine bindim. Ayrıca gün boyunca 12 bini aşan adım attım.

Bu süreçte, sıcak bir yaz gününde otobüs şoförlerinin ne denli zorlu bir iş yaptıklarını gözlemleme fırsatı buldum. Otobüslerin klimalı olması ve bu klimaların çalışır durumda bulunması, yolculuk sırasında önemli bir konfor sağlıyor. Ancak her durakta durma zorunluluğu, biniş kartlarının takibi, yön soranlara cevap verme gayreti, inen ve binen yolculara dikkat edilmesi gerekliliği ve süresinde varış çabası; mesleki dikkat ve özeni zorunlu kılıyor.

Trafik sıkışıklığı ve yollara düzensiz şekilde park edilen araçlar ise işi daha da zorlaştıran unsurlar olarak yer alıyor.

Otobüsün içindeki bir yolcu olarak, yapılan işin zorluklarını görünce; bazen sinyalsiz yola aniden çıkmaları, bizi sıkıştırmaları ya da hız limitini aşmaları gibi durumlarda tepki gösterdiğimiz otobüs şoförlerine karşı daha hoşgörülü olmamız gerektiğini düşünüyorsunuz. Direksiyona geçmiş olsam daha farklı düşünür müyüm, bilmiyorum.

Yine de bu hoşgörü, kuralsızlık ya da kaza riskini mazur gösteremez. İşini kurallara uyarak ve özveriyle yerine getiren tüm otobüs şoförlerine hayırlı işler ve kolaylıklar diliyorum. Saygılarımla,

Levent KÜÇÜK

Genel Başkan

Tüketiciler Derneği (TÜDER)